Βρογχιολίτιδα

Τι είναι η βρογχιολίτιδα (τα βασικά);

Η βρογχιολίτιδα είναι λοίμωξη του κατώτερου αναπνευστικού που αφορά παιδιά ηλικίας μικρότερης των 2 ετών. Συνήθως προκαλείται από ιούς. Η συχνότερη αιτία είναι ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός. Εξάρσεις αυτού του ιού συνήθως παρατηρούνται από τον Νοέμβριο έως και τον Απρίλιο με μία αιχμή τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο. Ο ιός προκαλεί φλεγμονή των μικρών αεραγωγών που ονομάζονται βρογχιόλια. Η φλεγμονή οδηγεί σε μερική ή πλήρη απόφραξη των αεραγωγών με αποτέλεσμα τη συρρίτουσα αναπνοή (μουσικός ήχος που ακούγεται κατά τη διάρκεια της εκπνοής). Όταν οι αεραγωγοί είναι μερικώς ή πλήρως αποφραγμένοι, μικρότερη ποσότητα οξυγόνου εισέρχεται στους πνεύμονες, οδηγώντας σε μείωση των επιπέδων οξυγόνου στο αίμα. Η βρογχιολίτιδα είναι η πιο συχνή αιτία νοσηλείας στο νοσοκομείο στη βρεφική ηλικία.

Ποια είναι τα συμπτώματα της βρογχιολίτιδας;

Τα συμπτώματα της βρογχιολίτιδας εμφανίζονται συνήθως 1-3 ημέρες μετά την εμφάνιση συμπτωμάτων κοινού κρυολογήματος και περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Ρινική συμφόρηση (μπούκωμα) και καταρροή
• Ήπιος βήχας
• Πυρετός
• Μειωμένη όρεξη

Καθώς η λοίμωξη εξελίσσεται και προσβάλλεται το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα μπορεί να εμφανιστούν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Γρήγορη αναπνοή (60-80 αναπνοές το λεπτό) ή αναπνοή με δυσκολία
• Συρίττουσα αναπνοή
• Επίμονος βήχας που μπορεί να διαρκέσει για 2 εβδομάδες ή και περισσότερο

Η δυσκολία στη σίτιση που σχετίζεται με ρινική συμφόρηση και την δυσχερή αναπνοή μπορεί να οδηγήσει σε αφυδάτωση.
Η άπνοια (διακοπή της αναπνοής για περισσότερο από 15-20 δευτερόλεπτα) μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα βρογχιολίτιδας σε ένα βρέφος. Αυτό συνήθως συμβαίνει πιο συχνά στα βρέφη που γεννιούνται πρόωρα και στα βρέφη που είναι μικρότερα των 2 μηνών.

Ποια είναι η θεραπεία της βρογχιολίτιδας;

Η θεραπεία είναι κυρίως συμπτωματική. Εάν το παιδί δε χρειάζεται νοσηλεία στο νοσοκομείο, η θεραπεία περιλαμβάνει παρακολούθηση, καλή ενυδάτωση και ενστάλλαξη σταγόνων φυσιολογικού ορού γαι την αντιμετώπιση της ρινίτιδας. Άλλες θεραπείες όπως αντιβιοτικά, αντιβηχικά και αποσυμφορητικά δε συνιστώνται. Ο βήχας είναι ένας μηχανισμός άμυνας του οργανισμού που βοηθά στο να καθαρίζουν οι πνεύμονες και συνήθως δε χρειάζεται αντιμετώπιση. Καθώς υποχωρεί η λοίμωξη των πνευμόνων ο βήχας βελτιώνεται. Το κάπνισμα μέσα στο σπίτι ή γύρω από το παιδί πρέπει να αποφεύγεται γιατί μπορεί να επιδεινώσει το βήχα του παιδιού.

Τα αντιβιοτικά δεν έχουν θέση στη θεραπεία της βρογχιολίτιδας γιατί συνήθως προκαλείται από ιούς. Ωστόσο, μπορεί να είναι απαραίτητα εάν η βρογχιολίτιδα επιπλακεί από βακτηριδιακή λοίμωξη όπως ωτίτιδα ή βακτηριακή πνευμονία (πράγμα όχι συνηθισμένο).

Πόσα παιδιά με βρογχιολίτιδα θα χρειαστούν τελικά νοσηλεία;

Περίπου 3% των παιδιών με βρογχιολίτιδα θα χρειαστούν παρακολούθηση και αντιμετώπιση στο νοσοκομείο. Στα περισσότερα παιδιά γίνεται παρακολούθηση των ζωτικών σημείων και χορήγηση υποστηρικτικής θεραπείας (οξυγόνο, ενδοφλέβια ενυδάτωση) εφόσον είναι απαραίτητο. Άλλες θεραπείες εξατομικεύονται ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού και την ανταπόκριση στη θεραπεία.

Προφυλάξεις στο νοσοκομείο

Επειδή οι ιοί που προκαλούν βρογχιολίτιδα είναι μεταδοτικοί, πρέπει να παίρνονται προφυλάξεις γαι τον περιορισμό της διασποράς τους σε άλλους ασθενείς ή και παιδιά. Όλοι οι επισκέπτες πρέπει να πλένουν τα χέρια τους πριν και μετά την αποχώρηση τους από το δωμάτιο.

Σίτιση

Τα περισσότερα βρέφη και παιδιά μπορεί να συνεχίσουν να τρώνε κανονικά ενώ βρίσκονται στο νοσοκομείο. Εάν το παιδί δεν μπορεί ή δε θέλει να φάει ή να πιει ικανοποιητικά, ο αναπνευστικός του ρυθμός είναι πολύ γρήγορος ή έχει σημαντική αναπνευστική δυσχέρεια απαιτείται ενδοφλέβια ενυδάτωση.

Θεραπεία

Σε ορισμένες περιπτώσεις χορηγούνται εισπνεόμενα (βρογχοδιασταλτικά) για να ανοίξουν οι αεραγωγοί του παιδιού. Εάν είναι αποτελεσματικά μπορεί να χορηγηθούν κάθε 4-6 ώρες για να διευκολύνουν την αναπνοή.
Συμπληρωματική χορήγηση οξυγόνου μπορεί να απαιτηθεί σε ορισμένα παιδιά. Αυτό συνήθως γίνεται με την τοποθέτηση ρινικών καθετήρων (γυαλάκια) ή με την τοποθέτηση μάσκας που καλύπτει τη μύτη και το στόμα.
Τα περισσότερα παιδιά που χρειάζονται νοσηλεία στο νοσοκομείο μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους μέσα σε τρεις έως τέσσερις ημέρες.

Ανάρωση

Τα περισσότερα παιδιά με βρογχιολίτιδα που είναι κατά τα άλλα υγιή αρχίζουν να βελτιώνονται μέσα σε 2-5 ημέρες. Ωστόσο, η συρρίτουσα αναπνοή μπορεί να επιμείνει σε μερικά βρέφη για μία εβδομάδα ή και περισσότερο και μπορεί να χρειαστεί διάστημα έως και 4 εβδομάδων για ένα βρέφος να επιστρέψει στην πρότερη του κατάσταση. Η ανάρρωση μπορεί να καθυστερήσει σε μικρότερα βρέφη και σε εκείνα που υπάρχει υποκείμενο νόσημα.

Πώς μπορεί να προληφθεί η βρογχιολίτιδα στη βρεφική ηλικία;

• Αποφυγή καπνίσματος στο περιβάλλον του παιδιού γιατί αυτό φαίνεται ότι αυξάνει τον κίνδυνο αναπνευστικής νόσου.
• Συχνό πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι, ιδιαίτερα πριν την επαφή με ένα βρέφος.
•  Χρήση αντισηπτικών που αποτελούν μία καλή εναλλακτική λύση καθαρισμού των χεριών εάν δεν είναι εύκολο το πλύσιμο των χεριών με νερό και σαπούνι.
• Αποφυγή συγχρωτισμού με άλλους ενήλικες ή παιδιά που έχουν συμπτώματα λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού.
• Ετήσιος εμβολιασμός με αντιγριππικό εμβόλιο συνιστάται για όλα τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που είναι μεγαλύτερα των 6 μηνών καθώς επίσης και στους ενήλικες που ασχολούνται με περιποίηση βρεφών μικρότερα των 6 μηνών.
• Βρέφη μικρότερα των 2 ετών που πάσχουν από χρόνιο αναπνευστικό ή καρδιαγγειακό νόσημα όπως επίσης και βρέφη που έχουν γεννηθεί πρόωρα μπορεί να λάβουν ανοσοποίηση γαι την πρόληψη σοβαρής λοίμωξης από αναπνευστκό συγκυτιακό ιό.

Υπάρχει σχέση μεταξύ βρογχιολίτιδας και άσθματος;

Υπάρχει ενδιαφέρον στη σχέση μεταξύ βρογχιολίτιδας στην πρώιμη βρεφική ηλικία και την εμφάνιση άσθματος στη μετέπειτα ζωή. Μερικές μελέτες καταλήγουν σε αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης άσθματος μετά από ένα επεισόδιο βρογχιολίτιδας, αν και δεν είναι ξεκάθαρο εάν ο κίνδυνος εμφάνισης άσθματος είναι αυξημένος λόγω του ιστορικού βρογχιολίτιδας ή άλλων παραγόντων κινδύνου που είναι πιθανόν να συνυπάρχουν (π.χ. γενετική προδιάθεση για άσθμα, περιβαλλοντικοί παράγοντες όπως καπνός τσιγάρου).
Την πρώτη φορά που ένα βρέφος παρουσιάζει συρρίτουσα αναπνοή είναι δύσκολο να ξέρει κανείς εάν πρόκειται για βρογχιολίτιδα ή ασθμα. Οι περισσότερες περιπτώσεις που ένα βρέφος παρουσιάζει για πρώτη φορά συριγμό οφείλονται σε ιό. Ιστορικό υποτροπιάζοντων επεισοδίων συριγμού και οικογενειακό ιστορικό άσθματος, ρινκών αλλεργιών ή εκζέματος υποστηρίζουν τη διάγνωση του άσθματος.

ΑΠΟ: http://www.lovebaby.gr