Πώς τα μικρά παιδιά γίνονται έξυπνα Ξεχάστε τις «μπεμπεκίστικες» εκφράσεις όπως «πάμε άτα!» ή «θέλεις μαμ;». Αν θέλετε να ενισχύσετε τη διανοητική ανάπτυξη του νεογέννητου μωρού σας μιλήστε του σαν να είναι μεγάλο παιδί. Τα παιδάκια ηλικίας μέχρις ενός έτους γίνονται πιο έξυπνα και αποκτούν μεγαλύτερες μαθησιακές ικανότητες όταν γονείς, συγγενείς και φίλοι τούς μιλούν συχνά, αλλά κυρίως όταν απευθύνονται σε αυτά από πολύ νωρίς με ολόκληρες λέξεις, όπως έδειξε νέα έρευνα του αμερικανικού Πανεπιστημίου του Ιλινόις. Η σοβαρότητα και η κυριολεξία διαδραματίζουν ρόλο κρίσιμης σημασίας στην ανάπτυξη του βρεφικού εγκεφάλου, λένε οι ειδικοί.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι πολλούς μήνες προτού αρχίσει καν το μωρό να βγάζει άναρθρες κραυγές, ακόμη και από την ηλικία των τριών μηνών, οι ολοκληρωμένες λέξεις έχουν μεγαλύτερη επίδραση στο μυαλό του και στον τρόπο σκέψης του από οποιονδήποτε άλλο ήχο, συμπεριλαμβανομένης της μουσικής.
Η μελέτη σχεδόν 50 νεογνών ηλικίας τριών μηνών έδειξε ότι όσα άκουγαν ολόκληρες λέξεις μπορούσαν πολύ πιο εύκολα να κατηγοριοποιήσουν και να αναγνωρίσουν αντικείμενα σε σχέση με όσα έπρεπε να συνδέσουν μία εικόνα με έναν τονικό ήχο, ενισχύοντας την άποψη ότι η λανθασμένη «μωρουδίστικη» προφορά με τις κομμένες λέξεις ή τα υποκατάστατα λέξεων που πολλές φορές χρησιμοποιούν οι μεγάλοι απέναντι στα μωρά καθυστερεί ή και καθηλώνει αυτή την καθοριστική διαδικασία.
« Ακόμη και σε παιδιά τόσο μικρής ηλικίαςείδαμε ότι οι λέξεις ενδυναμώνουν την ικανότητά τους να σχηματίζουν κατηγορίες αντικειμένων στο μυαλό τους. Αυτά τα ευρήματα ήταν εκπληκτικά, διότι αποδεικνύουν ότι υπάρχει τόσο πρώιμη σύνδεση μεταξύ λέξεων και κατηγοριών αντικείμενων. Φαίνεται πως η ανθρώπινη ομιλία και ιδιαίτερα όταν αυτή απευθύνεται στα παιδιά, γεννά στα παιδιά ένα είδος προσοχής για τα αντικείμενα που τα περιβάλλουν η οποία προάγει την κατηγοριοποίηση. Πιστεύουμε ότι με το πέρασμα του χρόνου αυτή η διαδικασία γίνεται πιο εκλεπτυσμένη, καθώς τα μωρά ξεκινούν να επιλέγουν μεμονωμένες λέξεις από μια μακροσκελή πρόταση, να διακρίνουν μεταξύ μεμονωμένων λέξεων και ειδών λέξεων και χαρτογραφούν το νόημα των λέξεων αυτών » λέει η επικεφαλής της μελέτης Σούζαν Χέσπος. Παρ΄ όλα αυτά οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι μόνο η «ζωντανή» γλώσσα βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν τις γλωσσικές τους ικανότητες και να επιταχύνουν τις διαδικασίες σκέψης και εκμάθησης. Με άλλα λόγια, η τηλεόραση ή το ραδιόφωνο σαφώς δεν επιφέρουν το ίδιο αποτέλεσμα με την απευθείας ενασχόληση του γονέα με το μωρό. Πέραν του ότι το ερέθισμα που δέχεται κατ΄ αυτό τον τρόπο το μωρό είναι ισχυρότερο, η οικεία φωνή της μαμάς ή του μπαμπά έχει την τάση να απαλείφει το παιδικό άγχος και να προκαλεί αισθήματα ασφάλειας που βοηθούν σημαντικά στην πρόσληψη της όποιας πληροφορίας. Ετσι ενθαρρύνεται το μωρό να εξερευνήσει το περιβάλλον του με περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά.
ΑΠΟ: http://users.sch.gr/babaroutsoup/pareababa/epikoinonia/lektikiiepoikinonia.htm#Τα_μωρά_θέλουν..._σοβαρές_κουβέντες_
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι πολλούς μήνες προτού αρχίσει καν το μωρό να βγάζει άναρθρες κραυγές, ακόμη και από την ηλικία των τριών μηνών, οι ολοκληρωμένες λέξεις έχουν μεγαλύτερη επίδραση στο μυαλό του και στον τρόπο σκέψης του από οποιονδήποτε άλλο ήχο, συμπεριλαμβανομένης της μουσικής.
Η μελέτη σχεδόν 50 νεογνών ηλικίας τριών μηνών έδειξε ότι όσα άκουγαν ολόκληρες λέξεις μπορούσαν πολύ πιο εύκολα να κατηγοριοποιήσουν και να αναγνωρίσουν αντικείμενα σε σχέση με όσα έπρεπε να συνδέσουν μία εικόνα με έναν τονικό ήχο, ενισχύοντας την άποψη ότι η λανθασμένη «μωρουδίστικη» προφορά με τις κομμένες λέξεις ή τα υποκατάστατα λέξεων που πολλές φορές χρησιμοποιούν οι μεγάλοι απέναντι στα μωρά καθυστερεί ή και καθηλώνει αυτή την καθοριστική διαδικασία.
« Ακόμη και σε παιδιά τόσο μικρής ηλικίαςείδαμε ότι οι λέξεις ενδυναμώνουν την ικανότητά τους να σχηματίζουν κατηγορίες αντικειμένων στο μυαλό τους. Αυτά τα ευρήματα ήταν εκπληκτικά, διότι αποδεικνύουν ότι υπάρχει τόσο πρώιμη σύνδεση μεταξύ λέξεων και κατηγοριών αντικείμενων. Φαίνεται πως η ανθρώπινη ομιλία και ιδιαίτερα όταν αυτή απευθύνεται στα παιδιά, γεννά στα παιδιά ένα είδος προσοχής για τα αντικείμενα που τα περιβάλλουν η οποία προάγει την κατηγοριοποίηση. Πιστεύουμε ότι με το πέρασμα του χρόνου αυτή η διαδικασία γίνεται πιο εκλεπτυσμένη, καθώς τα μωρά ξεκινούν να επιλέγουν μεμονωμένες λέξεις από μια μακροσκελή πρόταση, να διακρίνουν μεταξύ μεμονωμένων λέξεων και ειδών λέξεων και χαρτογραφούν το νόημα των λέξεων αυτών » λέει η επικεφαλής της μελέτης Σούζαν Χέσπος. Παρ΄ όλα αυτά οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι μόνο η «ζωντανή» γλώσσα βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν τις γλωσσικές τους ικανότητες και να επιταχύνουν τις διαδικασίες σκέψης και εκμάθησης. Με άλλα λόγια, η τηλεόραση ή το ραδιόφωνο σαφώς δεν επιφέρουν το ίδιο αποτέλεσμα με την απευθείας ενασχόληση του γονέα με το μωρό. Πέραν του ότι το ερέθισμα που δέχεται κατ΄ αυτό τον τρόπο το μωρό είναι ισχυρότερο, η οικεία φωνή της μαμάς ή του μπαμπά έχει την τάση να απαλείφει το παιδικό άγχος και να προκαλεί αισθήματα ασφάλειας που βοηθούν σημαντικά στην πρόσληψη της όποιας πληροφορίας. Ετσι ενθαρρύνεται το μωρό να εξερευνήσει το περιβάλλον του με περισσότερη αυτοπεποίθηση και σιγουριά.
ΑΠΟ: http://users.sch.gr/babaroutsoup/pareababa/epikoinonia/lektikiiepoikinonia.htm#Τα_μωρά_θέλουν..._σοβαρές_κουβέντες_
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου