•Δεν προσπαθούμε να κρύψουμε ή να καλύψουμε το διαζύγιο, σαν να είναι κάτι κακό, αλλά θα πρέπει να το συζητάμε ως κάτι φυσιολογικό.
• Και οι δύο γονείς χρειάζεται να έχουν την ίδια στάση απέναντι στο διαζύγιο.
• Δεν είναι καλό να συζητάμε με τα παιδιά τις αιτίες του διαζυγίου. Με λόγια κατάλληλα για την ηλικία τους, τους εξηγούμε ότι οι γονείς τους δεν είναι πια ευτυχισμένοι μαζί και ότι θα είναι καλύτερα για όλους εάν χωρίσουν.
• Τους εξηγούμε ότι και πάλι θα υπάρχει η οικογένειά τους, ότι ο μπαμπάς τους θα τα αγαπάει το ίδιο και ότι μπορούν όποτε θέλουν να του μιλάνε στο τηλέφωνο και να του λένε ό,τι θέλουν. Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να μην νιώσουν ότι επειδή ο μπαμπάς μένει αλλού δεν τα αγαπάει τόσο.
• Τους εξηγούμε αναλυτικά το πρόγραμμα επικοινωνίας με τον μπαμπά τους. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να συζητηθούν αναλυτικά με τα παιδιά όλες οι πρακτικές λεπτομέρειες της καθημερινότητάς τους, γιατί αυτό θα τα κάνει να νιώσουν πολύ μεγάλη ασφάλεια.
Το άγνωστο πάντα προκαλεί άγχος!
• Προσπαθούμε να μην νιώσουν υπεύθυνα για αυτό που συμβαίνει και ότι μία απόφαση καθαρά προσωπική των γονιών που δεν αφορά καθόλου τα παιδιά καθώς συχνά τα παιδιά τείνουν να ενοχοποιούν τους εαυτούς τους για διάφορες καταστάσεις.
• Προσπαθούμε να μην λυπηθούν τον έναν από τους δύο γονείς και να μην κατηγορήσουν τον άλλον.
• Φέρνουμε παραδείγματα άλλων φίλων και γνωστών που έχουν χωρίσει.
• Αν η αντιμετώπισή μας είναι φυσιολογική και αυθεντική, τα παιδιά θα το αντιμετωπίσουν έτσι. Για τα μικρά παιδιά ο κόσμος είναι αυτός που τους παρουσιάζουμε εμείς.
• Στόχος είναι να μην νιώσουν τα παιδιά ότι τους συμβαίνει κάτι «μοναδικό» και τραγικό, κάτι που δεν συμβαίνει σε άλλους
αλλά να το εντάξουν μέσα στα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή, χωρίς να είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου